He wanted adventure and he got two weeks' vacation. He wanted a mission and he got a lawn that needs mowing. He wanted purpose and he got a cubicle. He wanted a mighty steed and he got a minivan. He wanted a castle and he got a mortgage. He wanted a battle to fight and he got televised sports. He wanted wisdom and he got talking heads on TV. He wanted treasure and he got endless debt.
translate to nepali with meaning and summary and analogy as a college professor in nepali language
He wanted every part of his life to be wonderful, and here he is... standing on a balcony, in bleak, ruminating hesitation.”
― Zan Perrion august 4 2025
प्रिय विद्यार्थीहरू,
यो जेन पेरीअनको एउटा मार्मिक उद्धरण हो जसले आधुनिक जीवनको विडम्बना र व्यक्तिका अपेक्षाहरू तथा वास्तविकताबीचको खाडललाई गहिरो रूपमा चित्रण गर्छ।
मूल अंशको नेपाली अनुवाद (Nepali Translation of the Original Passage):
कतिजना पुरुषहरू कौसीमा उभिएर 'के भयो होला' भनेर सोच्छन्?...
उसलाई साहसिक यात्रा चाहिएको थियो, तर उसले दुई हप्ताको बिदा पायो। उसलाई एउटा अभियान चाहिएको थियो, तर उसले घाँस काट्नुपर्ने एउटा चौर पायो। उसलाई जीवनमा उद्देश्य चाहिएको थियो, तर उसले एउटा 'क्युबिकल' (सानो कार्यकक्ष) पायो। उसलाई शक्तिशाली घोडा चाहिएको थियो, तर उसले एउटा मिनिभ्यान पायो। उसलाई महल चाहिएको थियो, तर उसले धितो (बैंक ऋण) पायो। उसलाई लड्नका लागि युद्ध चाहिएको थियो, तर उसले टेलिभिजनमा प्रसारित खेलकुद पायो। उसलाई ज्ञान चाहिएको थियो, तर उसले टेलिभिजनमा भाषण गर्ने (वा कुरा मात्र गर्ने) मानिसहरू पायो। उसलाई खजाना चाहिएको थियो, तर उसले अन्तहीन ऋण पायो।
उसले आफ्नो जीवनको हरेक पक्ष उत्कृष्ट होस् भन्ने चाहन्थ्यो, र यहाँ ऊ कौसीमा उभिएर निराशाजनक, गहिरो सोचमा अनिर्णित अवस्थामा छ।
अर्थ र व्याख्या (Meaning and Explanation):
यो अंशले आधुनिक व्यक्तिको जीवनमा व्याप्त निराशा र अपुरोपनको भावनालाई उजागर गर्छ। यहाँ 'पुरुष' भन्ने शब्दले सामान्य रूपमा मानव जातिलाई प्रतिनिधित्व गर्छ, जसले जीवनबाट ठूला र अर्थपूर्ण कुराहरूको अपेक्षा गर्छ, तर अन्ततः सामान्य र कहिलेकाहीँ निराशाजनक वास्तविकताको सामना गर्न बाध्य हुन्छ।
लेखकले विभिन्न विरोधाभासी जोडीहरू (adventure vs. two weeks' vacation, mission vs. lawn mowing, purpose vs. cubicle, mighty steed vs. minivan, castle vs. mortgage, battle vs. televised sports, wisdom vs. talking heads, treasure vs. endless debt) मार्फत यो विरोधाभासलाई स्पष्ट पारेका छन्। यी प्रत्येक जोडीले व्यक्तिको उच्च आकांक्षा (रोमाञ्च, उद्देश्य, शक्ति, भव्यता, वीरता, ज्ञान, सम्पत्ति) र उसले वास्तवमा प्राप्त गर्ने सामान्य, सांसारिक, वा बोझिलो यथार्थ (सीमित बिदा, घरेलु काम, नीरस जागिर, सामान्य गाडी, ऋण, निष्क्रिय मनोरञ्जन, सतही जानकारी, ऋणको भार) बीचको खाडललाई दर्शाउँछ।
अन्त्यमा, 'कौसीमा उभिएर निराशाजनक, गहिरो सोचमा अनिर्णित अवस्थामा हुनु' भन्ने वाक्यांशले गहिरो आत्म-चिन्तन, पश्चात्ताप र असहायताको भावनालाई अभिव्यक्त गर्दछ। यसले जीवन आफ्नो योजनाअनुसार नचलेको, सपनाहरू पूरा नभएको र लक्ष्यविहीनताको बोधलाई संकेत गर्छ। व्यक्तिले आफ्नो विगतलाई फर्केर हेर्छ र 'के भयो होला?' भनी प्रश्न गर्छ, जसले उसको अपेक्षाहरू र वर्तमान यथार्थबीचको ठूलो अन्तरलाई देखाउँछ।
सारांश (Summary):
यो अंशले आधुनिक मानिसको जीवनका आधारभूत निराशालाई सुन्दर तर पीडादायी रूपमा चित्रण गर्दछ। व्यक्तिले जीवनबाट रोमाञ्च, उद्देश्य, ज्ञान र सम्पदाको अपेक्षा गर्छ, तर उसले दैनिक, नीरस, र प्रायः ऋणले भरिएको अस्तित्व पाउन पुग्छ। अन्ततः, ऊ आफ्नो जीवनको वर्तमान अवस्था र उसले सोचेको जीवनबीचको ठूलो भिन्नतालाई लिएर कौसीमा उदास, गहिरो सोचमा र अनिर्णित अवस्थामा उभिएको पाइन्छ। यो कथाले मानवीय आकांक्षाहरू कसरी कठोर वास्तविकताको अगाडि फिका हुन्छन् र कसरी मानिसले आफूलाई अनपेक्षित, असन्तोषजनक भविष्यमा पाउँछ भन्ने कुरालाई दर्शाउँछ।
शिक्षकको दृष्टिकोणमा उपमा/तुलना (Analogy from a Professor's Perspective):
प्रिय विद्यार्थीहरू,
यस अंशले मानव जीवनको एउटा गम्भीर पक्षलाई उजागर गर्दछ, जसलाई हामी अपेक्षा व्यवस्थापन (Expectation Management) र वास्तविकताको स्वीकार्यता (Acceptance of Reality) को सिद्धान्तसँग तुलना गर्न सक्छौं। एक प्राध्यापकको नाताले, म यसलाई तपाईँहरूको विद्यार्थी जीवन वा भावी पेसागत जीवनको सन्दर्भमा एउटा उपमा दिएर बुझाउन चाहन्छु:
कल्पना गर्नुहोस्, तपाईँहरूले कुनै विश्वविद्यालयमा भर्ना हुनुअघि एउटा भव्य सपना देख्नुभएको थियो। तपाईँले सोच्नुभएको थियो कि उच्च शिक्षा भनेको 'ज्ञानको अनन्त युद्ध' (battle to fight for wisdom) जस्तो हुनेछ, जहाँ हरेक दिन नयाँ आविष्कार हुनेछन्, तपाईँ 'महान् विद्वान्' (mighty steed of knowledge) मा सवार भएर अनुसन्धानको शिखर चढ्नुहुनेछ र 'नयाँ खोजको खजाना' (treasure of new discoveries) प्राप्त गर्नुहुनेछ। तपाईँले विश्वविद्यालयलाई 'ज्ञानको महल' (castle of knowledge) ठान्नुभएको थियो, जहाँ तपाईँ 'जीवनको उद्देश्य' (purpose) प्राप्त गर्नुहुनेछ।
तर, यथार्थमा के भयो? तपाईँले दुई हप्ताको बिदाको लागि मात्रै प्रतीक्षा गर्नुपर्यो (two weeks' vacation), कक्षाकोठाको 'क्युबिकल' (cubicle) मा घण्टौं बिताउनुपर्यो, 'घाँस काट्नुपर्ने' (lawn that needs mowing) जस्ता असाइनमेन्ट र प्रोजेक्टहरूको बोझले थिचिनुपर्यो। तपाईँलाई 'ज्ञानको लागि युद्ध' चाहिएको थियो, तर तपाईँले परीक्षाको 'टेलीभिजनमा प्रसारित खेलकुद' (televised sports) मात्रै हेर्नुभयो, जहाँ अरूले प्रतिस्पर्धा गरे। तपाईँलाई वास्तविक ज्ञान चाहिएको थियो, तर तपाईँले 'टेलिभिजनमा भाषण गर्ने' (talking heads on TV) जस्ता सतही व्याख्यानहरू मात्र सुन्नुभयो। अन्तमा, तपाईँले 'डिग्रीको नाममा ऋण' (endless debt for a degree) पाउनुभयो, न कि ज्ञानको खजाना।
ठीक यही अवस्थामा, धेरै विद्यार्थी वा पेसेवरहरू 'कौसीमा उभिएर' (standing on a balcony) 'मैले सोचेको र अहिलेको जीवन किन फरक छ' भनेर चिन्तन गर्छन्। उनीहरूले आफूले अपेक्षा गरेको अद्भुत जीवन र आफूले बाँचिरहेको नीरस वा बोझिलो वास्तविकताबीचको खाडललाई नियाल्छन्। यो 'निराशाजनक, गहिरो सोचमा अनिर्णित अवस्था' (bleak, ruminating hesitation) जीवनको एउटा यस्तो मोड हो जहाँ व्यक्तिले आफ्नो सपना र यथार्थबीचको सामञ्जस्य कसरी स्थापित गर्ने भन्ने प्रश्नसँग जुध्छ।
यसले हामीलाई सिकाउँछ कि जीवनमा अपेक्षाहरू राख्नु स्वाभाविक हो, तर यथार्थलाई स्वीकार गर्न र सामान्य अवस्थाहरूभित्रै पनि उद्देश्य वा अर्थ खोज्ने क्षमता विकास गर्नु झन् महत्त्वपूर्ण छ। कहिलेकाहीँ, 'घाँस काट्ने' जस्तो सामान्य कार्यमा पनि एउटा ध्यान वा 'क्युबिकल' मा काम गरेर पनि एउटा सानो आविष्कार गर्ने 'उद्देश्य' पाउन सकिन्छ। महत्वपूर्ण कुरा, बाहिरी परिस्थिति मात्र होइन, भित्री सन्तुष्टि कसरी खोजिन्छ भन्ने हो।
धन्यवाद।
Comments
Post a Comment