Loneliness I taste. The chair I sit in, the room, the house, none of this has substance.

I think of Hemingway, what we remember of his work is not so much the color of the sky as it is the absolute taste of loneliness.

Loneliness is not, I think, an absolute, but its taste is more powerful than any other. I think that endeavoring to be a serious writer is quite a dangerous career.”

translate to nepali with meaning and summary and analogy as a college professor in nepali language


John Cheever john cheever august 7 2025


This is a deeply introspective and melancholic passage. Translating it for a Nepali college professor's explanation requires capturing the subtle emotional weight and the philosophical musings about loneliness and writing.

Here's the translation, followed by the meaning, summary, and an analogy, presented as if a Nepali college professor were explaining it:

मूल भनाई:
“Loneliness I taste. The chair I sit in, the room, the house, none of this has substance.

I think of Hemingway, what we remember of his work is not so much the color of the sky as it is the absolute taste of loneliness.

Loneliness is not, I think, an absolute, but its taste is more powerful than any other. I think that endeavoring to be a serious writer is quite a dangerous career.”

नेपाली अनुवाद (प्राध्यापकको शैलीमा):

"एक्लोपनको स्वाद चाखिरहेको छु। म बसेको यो कुर्सी, यो कोठा, यो घर—यी कसैमा पनि सार छैन, कुनै वास्तविक अस्तित्व छैन जस्तो लाग्छ।

मलाई हेमिङ्वेको याद आउँछ। उनका कृतिहरूबाट हामीलाई आकाशको रङभन्दा बढी त एक्लोपनको त्यो चरम स्वाद याद रहन्छ।

एक्लोपन आफैंमा पूर्ण वा निरपेक्ष चीज होइन जस्तो लाग्छ, तर यसको स्वाद अन्य जुनसुकै भावनाभन्दा शक्तिशाली हुन्छ। मेरो विचारमा, एक गम्भीर लेखक बन्ने प्रयास गर्नु साँच्चिकै एउटा जोखिमपूर्ण पेशा हो।"

अर्थ (Meaning - अर्थ्याउने):

प्रिय विद्यार्थीहरू, यो भनाई गहिरो भावनात्मक र दार्शनिक तहमा लेखिएको छ। यसले एक्लोपनको अनुभव, भौतिक संसारको सापेक्षता, र साहित्यकारको जीवनका चुनौतीहरूलाई स्पर्श गरेको छ। यसका मुख्य बुँदाहरूलाई केलाएर हेरौं:

  1. अस्तित्वको शून्यता (Existential Emptiness):

    • "एक्लोपनको स्वाद चाखिरहेको छु।" (Loneliness I taste): यो एउटा संवेदी अनुभव हो। एक्लोपनलाई हेर्ने, सुन्ने वा महसुस गर्नेभन्दा पनि 'स्वाद लिने' भनिएको छ, जसले यो भावना कति गहिरो र व्यक्तिगत रूपमा अनुभव गरिएको छ भन्ने देखाउँछ। यो भावना शरीरको हरेक अणुमा फैलिएको छ भन्ने बुझाउँछ।

    • "म बसेको यो कुर्सी, यो कोठा, यो घर—यी कसैमा पनि सार छैन, कुनै वास्तविक अस्तित्व छैन जस्तो लाग्छ।" (The chair I sit in, the room, the house, none of this has substance): जब एक्लोपन यति गहिरो हुन्छ, तब भौतिक संसारका वस्तुहरू, जसले सामान्यतया हामीलाई स्थिरता र सुरक्षा दिन्छन्, तिनीहरू पनि अर्थहीन र निराकार लाग्न थाल्छन्। यसले 'डिपर्सनालाइजेशन' (depersonalization) वा 'डिरियलाइजेशन' (derealization) को भावनालाई संकेत गर्छ, जहाँ व्यक्तिले आफू वा आफ्नो वरिपरिको संसार अवास्तविक भएको महसुस गर्छ। यो अस्तित्ववादी शून्यताको अनुभव हो।

  2. हेमिङ्वे र एक्लोपनको कला (Hemingway and the Art of Loneliness):

    • "मलाई हेमिङ्वेको याद आउँछ। उनका कृतिहरूबाट हामीलाई आकाशको रङभन्दा बढी त एक्लोपनको त्यो चरम स्वाद याद रहन्छ।" (I think of Hemingway, what we remember of his work is not so much the color of the sky as it is the absolute taste of loneliness): यहाँ लेखकले अर्नेस्ट हेमिङ्वेको उदाहरण दिएका छन्। हेमिङ्वे आफ्ना सरल, सीधा र प्रभावकारी लेखन शैलीका लागि परिचित छन्, जसले अक्सर पुरुषत्व, साहस र बाह्य संघर्षहरू चित्रण गर्छ। तर, यस भनाईका लेखक भन्छन् कि हेमिङ्वेका कृतिहरूको भित्री सार भनेको ती पात्रहरूले अनुभव गर्ने गहिरो, निरपेक्ष एक्लोपन हो। आकाशको रङ (दृश्य विवरण) भन्दा पनि त्यो भावनात्मक 'स्वाद' (भावनात्मक गहराई) बढी स्मरणीय हुन्छ। यसले कलाको माध्यमबाट अनुभव गरिने भावनात्मक गहिराइलाई जोड दिन्छ।

  3. एक्लोपनको शक्ति र लेखकको जोखिम (The Power of Loneliness and the Writer's Risk):

    • "एक्लोपन आफैंमा पूर्ण वा निरपेक्ष चीज होइन जस्तो लाग्छ, तर यसको स्वाद अन्य जुनसुकै भावनाभन्दा शक्तिशाली हुन्छ।" (Loneliness is not, I think, an absolute, but its taste is more powerful than any other): लेखक स्वीकार गर्छन् कि एक्लोपन कुनै अटल सत्य वा पूर्ण अवस्था नहुन सक्छ (यसलाई समय वा परिस्थिति अनुसार बदल्न सकिन्छ), तर यसको प्रभाव र यसले आत्मामा पार्ने छाप अन्य कुनै पनि भावनाको भन्दा बढी तीव्र र शक्तिशाली हुन्छ। यसले मानिसको अस्तित्वलाई नै हल्लाइदिन सक्छ।

    • "मेरो विचारमा, एक गम्भीर लेखक बन्ने प्रयास गर्नु साँच्चिकै एउटा जोखिमपूर्ण पेशा हो।" (I think that endeavoring to be a serious writer is quite a dangerous career): यो भनाईको निष्कर्ष हो। लेखक भन्न चाहन्छन् कि साँचो अर्थमा गम्भीर लेखक बन्नु भनेको एक्लोपन जस्ता तीव्र भावनाहरूलाई गहिरो रूपमा अनुभव गर्नुपर्छ। यस्ता भावनाहरूसँग जुझ्न, तिनीहरूलाई कलात्मक रूप दिन र पाठकसमक्ष प्रस्तुत गर्न ठूलो मानसिक र भावनात्मक जोखिम हुन्छ। यो पेशाले लेखकलाई व्यक्तिगत रूपमा भित्रैबाट खोक्रो बनाउन सक्छ, किनकि उसले निरन्तर मानव अस्तित्वको अँध्यारो पाटो र तीव्र भावनाहरूसँग साक्षात्कार गरिरहनुपर्छ।

सारांश (Summary - सार संक्षेप):

यो भनाई एक्लोपनको गहिरो, शारीरिक र अस्तित्ववादी अनुभवबाट सुरु हुन्छ, जहाँ भौतिक संसारले समेत आफ्नो अर्थ गुमाउँछ। त्यसपछि, लेखकले अर्नेस्ट हेमिङ्वेको लेखनलाई उदाहरण दिँदै साहित्यमा एक्लोपनको गहिरो चित्रणलाई प्रकाश पार्छन्, जसले सतही वर्णनभन्दा बढी प्रभावकारी हुन्छ। अन्तमा, लेखक निष्कर्षमा पुग्छन् कि एक्लोपन आफैंमा निरपेक्ष नभए पनि, यसको भावनात्मक प्रभाव असाध्यै शक्तिशाली हुन्छ, र यही कारणले गर्दा, मानव भावनाहरूको गहिराइमा प्रवेश गर्ने प्रयास गर्ने एक गम्भीर लेखकको पेशा एक जोखिमपूर्ण र चुनौतीपूर्ण यात्रा हो, जसले लेखकलाई भावनात्मक रूपमा कमजोर बनाउन सक्छ।

सादृश्यता (Analogy - प्राध्यापकको उदाहरण):

विद्यार्थीहरू, यसलाई यसरी बुझौं। तपाईंले कहिल्यै कुनै दुर्गम पहाडी गाउँको साँझको कल्पना गर्नुभएको छ? जहाँ बिजुली छैन, छिमेकीहरूको घर टाढा-टाढा छन्, र रात पर्दै जाँदा चारैतिर सन्नाटा छाउँछ।

यो भनाईको लेखक त्यस्तै एउटा कोठामा बसेको छ, जहाँ 'एक्लोपन' (the taste of loneliness) हावामा घुलिएको चिसो जस्तै उसले महसुस गरिरहेको छ। उसले बसेको कुर्सी, कोठाका भित्ताहरू, घरका संरचनाहरू (chair, room, house) पनि उसलाई खोक्रा र अर्थहीन लाग्छन्, ठीक जसरी त्यो अँध्यारो रातमा ढुंगा र माटोले बनेको घरले पनि न्यानोपन वा सान्त्वना दिन सक्दैन।

त्यो एक्लोपन यति गहिरो छ कि लेखकलाई हेमिङ्वेको याद आउँछ। हेमिङ्वेका किताबहरूमा हामी पहाडको सुन्दरता वा सूर्योदयको वर्णन (color of the sky) भन्दा बढी ती पात्रहरूको मनमा गुम्सिएको गहिरो एक्लोपन (absolute taste of loneliness) लाई याद गर्छौं। जस्तो कि, त्यो पहाडी साँझमा, तपाईंले ताराहरूको सुन्दरता भन्दा बढी आफ्नो मुटुको धुकधुकी र शून्यपनको आवाजलाई सुन्नुहुन्छ।

लेखक भन्छन्, एक्लोपन आफैंमा स्थायी अवस्था नहोला, यो बिहान उज्यालो भएपछि हराउन सक्छ। तर, यसले छाडेको छाप (powerful taste) त्यो अँध्यारो रातले छोडेको चिसोपना जस्तै अन्य कुनै पनि अनुभवभन्दा गहिरो र शक्तिशाली हुन्छ।

अन्तिममा, लेखक भन्छन् कि एक गम्भीर लेखक बन्नु (endeavoring to be a serious writer) भनेको त्यो अँध्यारो र एक्लो रातमा टर्चलाइट लिएर हिँड्नु जस्तै हो, जहाँ तपाईंले आफ्नो वरिपरिको डर, चिसो र एक्लोपनलाई प्रत्यक्ष सामना गर्नुपर्छ। यसले तपाईंको मनमा गहिरो असर पार्न सक्छ, त्यसैले यो 'एक जोखिमपूर्ण पेशा' (dangerous career) हो, किनकि तपाईंले अरूको दुःख, एक्लोपन र अस्तित्वका प्रश्नहरूसँग निरन्तर जुझ्नुपर्छ र त्यसलाई आफ्नो लेखनमा उतार्नुपर्छ। यो यात्राले तपाईंलाई भित्रैबाट थकित बनाउन सक्छ।

यसरी, यो भनाईले एक्लोपनको गहिराइ, साहित्यको भावनात्मक प्रभाव र लेखकको व्यक्तिगत चुनौतीलाई सुन्दर ढंगले चित्रण गरेको छ।

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

        A drink a day keeps the shrink away. Life is too tragic for sadness: Let us rejoice… It’s a fool’s life, a rogue’s life, and a good life if you keep laughing all the way to the grave. translate to nepali with summary and explanation Okay, here are the Nepali translations, a summary, and explanations of the quotes: नेपाली अनुवाद (Nepali Translations): "A drink a day keeps the shrink away." नेपाली: "दिनहुँ एक पेगले मनोचिकित्सकलाई टाढा राख्छ।" (Dina-hun ek peg-le manochikitsak-lai tadha raakhcha.) "Life is too tragic for sadness: Let us rejoice…" नेपाली: "जीवन दुःखी हुनका लागि अति नै दुःखद छ: त्यसैले हामी रमाऔं।" (Jeevan dukhi huna-ka laagi ati nai dukhad cha: tyasaile hami ramaaun.) "It’s a fool’s life, a rogue’s life, and a good life if you keep laughing all the way to the grave." नेपाली: "यो मूर्खको जीवन हो, एक लफङ्गाको जीवन हो, र यदि तपाईं चिहानसम्म हाँस्दै जानुभयो भने यो एक असल जीवन हो।" (Yo murkha-ko jeevan ho, ek l...
Read more
 All things are already said; but since no one is listening, you always have to start over.” translate to nepali with meaning and summary and analogy as a deep philosopher Of course. This profound statement, often attributed to the French author André Gide, captures a deep philosophical truth about communication, history, and the human condition. Here is a translation and a deeper analysis, presented from a philosophical perspective. The Quote "All things are already said; but since no one is listening, you always have to start over.” १. अनुवाद (Translation) Here are a couple of nuanced Nepali translations that capture the essence of the quote: मुख्य अनुवाद (Primary Translation): "भन्नुपर्ने सबै कुरा भनिसकिएको छ; तर कोही सुन्दैन, त्यसैले सधैं सुरुबाटै थाल्नुपर्छ।" (Bhannuparne sabai kura bhanisakiyeko chha; tara kohi sundaina, tyasaile sadhai surubaatai thalnuparchha.) वैकल्पिक दार्शनिक अनुवाद (Alternative Philosophical Translation): "सम्पूर्ण ज्ञान व्यक्त भइसकेको छ...
Read more
 100 keys ideas from the book the intelligent life with summary and analogy Okay, I'll assume you're referring to a book like Carl Sagan's (and I.S. Shklovsky's) "Intelligent Life in the Universe" or a similar work exploring astrobiology, SETI, and the search for extraterrestrial intelligence. If you meant a different book titled "The Intelligent Life," please specify! Here are 100 key ideas, summaries, and analogies, drawing from the common themes in such works: I. The Nature and Origin of Life Idea: Abiogenesis (Spontaneous Generation of Life) Summary: Life arose from non-living matter through natural chemical processes on early Earth. Analogy: A complex Lego castle self-assembling from a pile of random bricks given enough time and the right shaking conditions (energy input). Idea: The Miller-Urey Experiment Summary: Showed that amino acids (building blocks of proteins) could form spontaneously from inorganic molecules under early Earth-like ...
Read more