experienced is closely related
to the amount of life unlived.”
translate to nepali with meaning and summary and analogy as a college professor in nepali language
irvin Yalom august 10 2025
Certainly! Here's the Nepali translation of the quote, along with a detailed explanation, summary, and analogy, delivered as if by a college professor in Nepali.
नमस्ते मेरा प्यारा विद्यार्थीहरू!
आज हामी एउटा गहन भनाइमाथि छलफल गर्दैछौं, जुन जीवन र मृत्युको हाम्रो बुझाइलाई गहिरो रूपमा जोड्छ। भनाइ छ:
"The amount of death terror experienced is closely related to the amount of life unlived."
यसलाई नेपालीमा अनुवाद गर्दा, हामी यसरी भन्न सक्छौं:
"मृत्युको डरको मात्रा, नबाँचेको जीवनको मात्रासँग नजिकबाट सम्बन्धित छ।"
अब यसको अर्थ (Meaning) माथि गहिरो रूपमा विचार गरौं:
यो भनाइले के भन्न खोजेको हो भने, यदि कुनै व्यक्तिले आफ्नो जीवनका सम्भावनाहरूलाई पूर्ण रूपमा बाँचेको छैन, आफ्ना सपनाहरू पूरा गरेको छैन, जोखिमहरू उठाएको छैन, सम्बन्धहरूलाई महत्व दिएको छैन, वा आफू हुन चाहेको व्यक्ति बनेको छैन भने, उसलाई मृत्युको डर बढी हुन्छ।
'मृत्युको डर' (Death Terror) भन्नाले केवल शारीरिक मृत्युको भय मात्र होइन। यो जीवन समाप्त हुने, आफूले गर्न चाहेका कुराहरू अधुरा रहने, वा अस्तित्व नै सकिने गहन चिन्ता हो। यो एक प्रकारको पश्चात्ताप (regret) पनि हो, जुन जीवनलाई पूर्ण रूपमा नबाँच्न पाएकोमा उत्पन्न हुन्छ।
'नबाँचेको जीवन' (Life Unlived) भन्नाले ती सबै अनुभवहरू, जोखिमहरू, प्रेमहरू, सिर्जनात्मक कार्यहरू, वा व्यक्तिगत विकासका अवसरहरूलाई बुझाउँछ, जुन हामीले कुनै कारणवश (डरले, सामाजिक दबाबले, वा अल्छीपनले) प्राप्त गर्न सकेनौं। यो हाम्रो वास्तविक क्षमताभन्दा कममा बाँच्नु हो।
सरल शब्दमा भन्नुपर्दा, जब हामी आफ्नो जीवनलाई पूर्णताका साथ जिउँछौं, हरेक पललाई मूल्य दिन्छौं, र आफ्ना आकांक्षाहरूलाई पछ्याउँछौं, तब मृत्युको विचार त्यति डरलाग्दो लाग्दैन। यसको विपरीत, यदि हामीले आफ्नो जीवनलाई 'अधुरो' वा 'अपर्याप्त' महसुस गर्छौं भने, मृत्युको नजिक पुग्दा 'मैले यो गरिनँ', 'मैले त्यो गरिनँ' भन्ने पश्चात्तापले हामीलाई बढी सताउँछ। यही पश्चात्ताप मृत्युको डरको रूपमा प्रकट हुन्छ।
सारांश (Summary):
यो भनाइले हामीलाई एउटा महत्त्वपूर्ण जीवन दर्शन सिकाउँछ। यसले भन्छ कि मृत्युको डरबाट मुक्ति पाउनका लागि हामीले मृत्युलाई जित्ने प्रयास गर्नु पर्दैन, बरु जीवनलाई पूर्णताका साथ जिउनु पर्छ। जति धेरै हामी आफ्नो वास्तविक क्षमता र सम्भावनाअनुसार बाँच्न सक्छौं, हाम्रा अपेक्षाहरू पूरा गर्न सक्छौं र अनुभवहरू बटुल्न सक्छौं, त्यति नै कम हामीलाई मृत्युको अन्तिम क्षणमा पश्चात्ताप हुन्छ। यो भनाइले हामीलाई वर्तमानमा बाँच्न, निडर भएर निर्णय लिन, र जीवनलाई यसका सबै आयाममा अनुभव गर्न प्रोत्साहन दिन्छ, ताकि अन्तिम घडीमा हामीलाई "काश मैले यो गरेको भए" भन्ने भावनाले सताउन नपरोस्।
उदाहरण (Analogy) - कलेजका विद्यार्थीका लागि:
विद्यार्थी भाइ-बहिनीहरू, तपाईंहरूले आफ्नो कलेज जीवनलाई नै एउटा सानो जीवनको रूपमा कल्पना गर्नुहोस्।
'मृत्युको डर' लाई 'फाइनल परीक्षाको डर' को रूपमा हेर्नुहोस्।
'नबाँचेको जीवन' लाई 'कलेजका अवसरहरूलाई प्रयोग नगर्नु' को रूपमा बुझ्नुहोस्।
यदि तपाईंले कलेजमा रहँदा:
क्लासहरू नियमित रूपमा लिनुभयो,
ग्रुप डिस्कसनहरूमा भाग लिनुभयो,
नयाँ सीपहरू सिक्न वर्कशपहरूमा जानुभयो,
असाइनमेन्टहरू इमानदारीपूर्वक गर्नुभयो,
शिक्षकहरूसँग प्रश्नहरू सोध्नुभयो,
खेलकुद वा क्लबका गतिविधिहरूमा सक्रिय हुनुभयो,
परीक्षाको लागि समयमै तयारी गर्नुभयो,
...अर्थात्, तपाईंले आफ्नो 'कलेज जीवनलाई पूर्ण रूपमा बाँच्नुभयो'।
यस अवस्थामा, जब फाइनल परीक्षा नजिक आउँछ, तपाईंलाई कति डर लाग्छ? सायद त्यति धेरै लाग्दैन, किनकि तपाईंलाई थाहा छ कि तपाईंले आफ्नो तर्फबाट सक्दो प्रयास गरिसक्नुभयो। तपाईंलाई कुनै पश्चात्ताप हुँदैन कि "मैले यो पढेको भए हुन्थ्यो", "मैले त्यो गरेको भए हुन्थ्यो।"
तर, यदि तपाईंले कलेजमा रहँदा:
क्लास बंक गर्नुभयो,
पढाइमा ध्यान दिनुभएन,
असाइनमेन्टहरू कपि गर्नुभयो,
अवसरहरूलाई बेवास्ता गर्नुभयो,
अन्तिम समयमा मात्र पढ्न थाल्नुभयो,
...अर्थात्, तपाईंले आफ्नो 'कलेज जीवनलाई नबाँची बिताउनुभयो'।
यस अवस्थामा, जब फाइनल परीक्षा नजिक आउँछ, तपाईंलाई कति डर लाग्छ? धेरै लाग्छ, होइन र? किनकि तपाईंलाई थाहा छ कि तपाईंले पर्याप्त मेहनत गर्नुभएन। तपाईंलाई "मैले समयमै पढेको भए", "मैले क्लास गएको भए" भन्ने पश्चात्तापले सताउँछ। यही पश्चात्ताप फाइनल परीक्षाको डरको रूपमा प्रकट हुन्छ।
ठीक त्यसैगरी, हाम्रो वास्तविक जीवनमा पनि, जति धेरै हामी आफ्नो सम्भावनाअनुसार बाँच्न सक्छौं, जति धेरै हामी निडर भएर अनुभवहरू बटुल्छौं, त्यति नै कम हामीलाई मृत्युको डर लाग्छ, किनकि हामीले 'पूर्ण' जीवन बाँचेको महसुस गर्छौं।
त्यसैले, आजदेखि नै आफ्नो जीवनलाई पूर्णताका साथ जिउनुहोस्। कुनै पनि अवसरलाई खेर नफाल्नुहोस्। भविष्यमा पश्चात्ताप गर्नुपर्ने कुनै ठाउँ नछोड्नुहोस्। यही नै यो भनाइको सबैभन्दा ठूलो शिक्षा हो।
धन्यवाद!
Comments
Post a Comment