The role of the artist is exactly the same as the role of the lover. If I love you, I have to make you conscious of the things you don’t see.”

translate to nepali with meaning and summary and analogy as a college professor in nepali language

नमस्कार विद्यार्थी भाइबहिनीहरू,

आज हामी कला, प्रेम र मानव चेतनाको गहिरो सम्बन्ध केलाउने एउटा निकै महत्त्वपूर्ण भनाइमाथि छलफल गर्दैछौँ। यो भनाइले कलाकार र प्रेमीको भूमिकालाई एकै ठाउँमा राखेर हेर्ने नयाँ दृष्टिकोण प्रस्तुत गर्दछ।

मूल भनाइ:
"The role of the artist is exactly the same as the role of the lover. If I love you, I have to make you conscious of the things you don’t see.”

यसको नेपाली अनुवाद:
"कलाकारको भूमिका प्रेमीको भूमिकाजस्तै बिल्कुल समान हुन्छ। यदि म तिमीलाई प्रेम गर्छु भने, तिमीले नदेखेका वा ख्याल नगरेका कुराहरूबारे तिमीलाई सचेत गराउनु मेरो कर्तव्य हो।"

---

अब यस भनाइको अर्थ, सारांश र यसलाई बुझाउन एउटा उपमासहित विस्तृत व्याख्या गरौँ।

१. व्याख्या (Meaning/अर्थ)

यो भनाइले कलाकार र प्रेमी दुवैको भूमिकालाई एउटै मानवीय कर्तव्यको रूपमा परिभाषित गर्छ: त्यो हो, अरूलाई उनीहरूको आन्तरिक वा बाह्य जगतका अनदेखेका पक्षहरूबारे सचेत गराउनु।

• कलाकारको भूमिका: एक कलाकारले केवल सुन्दर तस्बिरहरू बनाउने, मूर्ति कोर्ने वा गीत गाउने मात्र गर्दैन। कलाकारले आफ्नो सिर्जनामार्फत समाजमा लुकेका सत्यहरू, मानव मनोविज्ञानका गहिराइहरू, अन्याय, सुन्दरता वा कुरूपतालाई उजागर गर्छ। उनीहरूले दर्शक वा पाठकलाई यस्तो दृष्टिकोण प्रदान गर्छन्, जसबाट उनीहरूले आफूलाई, समाजलाई वा संसारलाई पहिले कहिल्यै नदेखेको तरिकाले हेर्न सक्छन्। कलाकारले समाजको ऐनाको रूपमा काम गर्छ, जसले मानिसहरूलाई उनीहरूको आफ्नै वास्तविकताको बोध गराउँछ, चाहे त्यो सुखद होस् वा असहज।

• प्रेमीको भूमिका: प्रेमको वास्तविक अर्थ केवल भावनात्मक लगाव मात्र होइन। साँचो प्रेमले प्रेमी वा प्रेमिकालाई आत्मिक रूपमा विकास गर्न मद्दत गर्छ। एक प्रेमीले आफ्नो प्रियजनको क्षमता, गुण र सम्भावनाहरू देख्छ, जुन सायद प्रियजनले आफैँले देखेको हुँदैन। साथै, प्रेमीले प्रियजनका कमजोरीहरू, डर वा हानिकारक बानीहरू पनि देख्न सक्छ, जुन प्रियजनले स्वीकार गर्न नसकेको हुन सक्छ। माया गर्ने व्यक्तिले यी अनदेखेका पक्षहरूबारे प्रियजनलाई सहानुभूतिपूर्ण र रचनात्मक तरिकाले सचेत गराउँछ, ताकि उनीहरू आफूलाई सुधार्न वा अझ राम्रो व्यक्ति बन्न सकून्। यो सचेतना गाली गर्ने वा दोष दिने भन्दा फरक हुन्छ, यो त आत्म-सुधार र आत्म-बोधका लागि गरिने प्रेरणा हो।

सारमा: दुवै भूमिकामा गहन अवलोकन, सहानुभूति, र परोपकारको भावना लुकेको हुन्छ। कलाकार र प्रेमी दुवैले अरूको 'दृष्टि' लाई फराकिलो बनाउन र 'अदृश्य' लाई 'दृश्य' बनाउन मद्दत गर्छन्। उनीहरूको उद्देश्य अरूलाई सत्यको नजिक ल्याउनु हो, चाहे त्यो सत्य व्यक्तिगत होस् वा सामूहिक।

२. सारांश (Summary)

यो भनाइले कलाकार र प्रेमी दुवैको साझा उद्देश्यलाई हाइलाइट गर्छ: त्यो हो, मानिसहरूलाई उनीहरूको आफ्नै भित्री संसार, वरपरको समाज वा अज्ञात सत्यहरूबारे सचेत गराउनु। दुवैले गहिरो सम्बन्ध र करुणाका साथ 'नदेखिने' कुराहरूलाई प्रकाशमा ल्याई व्यक्तिको आत्मिक विकास र गहिरो समझका लागि उत्प्रेरित गर्छन्।

३. उपमा (Analogy)

यस भनाइलाई अझ प्रस्ट पार्न हामी एउटा सरल उपमाको सहारा लिन सक्छौँ।

उपमा: अध्यारो कोठामा टर्चको प्रकाश (A Torchlight in a Dark Room)

कल्पना गरौँ, तपाईं एउटा अध्यारो कोठामा हुनुहुन्छ। त्यो कोठामा धेरै वस्तुहरू छन् — सुन्दर कलाकृतिहरू, पुरानो धुलो लागेको सामान, भुइँमा लडेका केही महत्त्वपूर्ण चीजहरू, र केही खतराहरू पनि। तर, प्रकाश नभएकाले तपाईं तीमध्ये केही पनि देख्न सक्नुहुन्न। तपाईंलाई थाहा नै छैन कि त्यहाँ के-के छ।

अब, कलाकार वा प्रेमीलाई त्यो अध्यारो कोठामा बालिएको टर्चलाइट को रूपमा लिनुहोस्।

• कलाकारले बाल्ने टर्च: कलाकारले आफ्नो कलामार्फत टर्च बालेर समाजका लुकेका अन्यायहरू, मानव भावनाका जटिलताहरू, वा हामीले दैनिक जीवनमा वास्ता नगरेका सुन्दरताहरूमा प्रकाश पार्छ। उनीहरूले आफ्नो कलाको किरणले ती कुराहरू देखाउँछन्, जुन हामीले अज्ञानतावश वा बेवास्ताका कारण देखेका थिएनौँ। यसले हामीलाई ती कुराहरूबारे सोच्न, महसुस गर्न र नयाँ तरिकाले प्रतिक्रिया दिन बाध्य पार्छ।

• प्रेमीले बाल्ने टर्च: जब एक प्रेमीले अर्को व्यक्तिलाई प्रेम गर्छ, उसले पनि टर्च बालेर प्रियजनको भित्री संसारमा प्रकाश पार्छ। उसले प्रियजनका ती लुकेका प्रतिभाहरू, शक्तिहरू, वा सकारात्मक पक्षहरूलाई उज्यालो पार्छ, जुन प्रियजन आफैँले कहिल्यै याद गरेको हुँदैन। साथै, उसले प्रियजनका कमजोरीहरू, डरहरू वा आत्म-हानिकारक बानीहरूमा पनि बिस्तारै प्रकाश पार्छ, ताकि प्रियजनले ती कुराहरूलाई स्वीकार गरी सुधार गर्न सकोस्। यो प्रकाश आलोचनाको रूपमा होइन, बल्कि स्नेह र वृद्धिको लागि गरिने मार्गनिर्देशनको रूपमा आउँछ।

निष्कर्ष: जसरी टर्चको प्रकाशले अध्यारो कोठामा रहेका 'नदेखिने' कुराहरूलाई दृश्यमान बनाउँछ, त्यसरी नै कलाकार र प्रेमी दुवैले आफ्नो विवेक, संवेदनशीलता र प्रेममार्फत हामीलाई आफू र वरपरको संसारका 'अनदेखेका' पक्षहरूबारे सचेत गराउँछन्। यो सचेतना नै आत्म-बोध, व्यक्तिगत विकास र सामाजिक रूपान्तरणको आधार हो।

धन्यवाद।